Φίλιππος ό θεσπέσιος

Οι σημαντικότερες πληροφορίες για τα αφορώντα στο μαθητή και απόστολο τού Χρίστου Φίλιππο περιέχονται στο κατά Ιωάννην ευαγγέλιο.

Καταρχήν εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι αν και ό ίδιος, όπως και οι λοιποί απόστολοι, είχαν εβραϊκή καταγωγή, αυτός είχε ελληνικό όνομα. Ή επικρατέστερη εξήγηση είναι ότι προφανώς άνηκε στους «ελληνιστές», μιλούσε την ελληνική και γι' αυτό όταν μία ομάδα Ελλήνων θέλησαν να δουν τον Ιησού, τον Φίλιππο πλησίασαν πρώτα (Ίω. 12, 20-23).

Όντας μαθητής Ιωάννου τού Βαπτιστού κλήθηκε από τον Κύριο στο αποστολικό αξίωμα (Ίω. 1, 44). Και έσπευσε αμέσως να μεταφέρει την είδηση και στον αδελφικό του φίλο Ναθαναήλ: Αυτόν πού προανήγγειλε ό Μωυσής στο νόμο και οι προφήτες, τον βρήκαμε είναι ό Ιησούς, ό γιος τού Ιωσήφ από τη Ναζαρέτ (Ίω. 1, 46). Γίνεται πιστός ακόλουθος και μαθητής. Αναφέρεται στο θαύμα χορτασμού των πεντακισχιλίων (Ίω. 6, 5-6), καί κατά το Μυστικό Δείπνο, όταν λέει στον Ιησού -δεϊξον ήμΐν τόν Πατέρα και αρκεί ήμιν (Ίω. 14, 8).

Μετά την Ανάληψη τού Κυρίου και την Πεντηκοστή, αφού κήρυξε το Ευαγγέλιο στην Παλαιστίνη, κληρώθηκε να συνεχίσει την αποστολική του δράση στη Σκυθία -βαρβαρική χώρα βορείως τού Εύξεινου Πόντου. Κατά μία παράδοση έφτασε μέχρι και την Αθήνα, ενώ κήρυξε και στη χώρα των Πάρθων, τη Φρυγία, τη Λυκαονία και την Ίεράπολη, όπου και βρήκε μαρτυρικό θάνατο. Εκτενή βιογραφία του αγίου Φιλίππου συνέγραψε ό βυζαντινός λόγιος Νικήτας ό Παφλαγών (Migne, Ρ.0.105, 164-196).

Ή μνήμη τού αποστόλου τιμάται τη 14η Νοεμβρίου.